Door Sjoerd Geurts

Eigenares Caroline van de Lagemaat in haar nopjes met pasjessysteem

p02

De dagopvang van Dierenpension De Bommel in Wadenoijen is sinds kort volledig geautomatiseerd. Klanten verschaffen zich met behulp van chipkaarten zelf toegang tot het bedrijf, waar ze 's morgens hun hond afgeven en 's avonds weer ophalen. De pensionhoudster kan op haar beeldscherm zien wie een hond brengt, zoals te zien is op de grote foto. Inzet: het apparaatje waarmee de klant toegang verkrijgt tot de dagopvang.

De dierenpensionwereld staat niet bekend als een branche waarin de automatisering ver is doorgevoerd. Een toenemend aantal dierenpensions voert dan wel hun administratie op de computer, maar daar houdt het dan ook meteen zo'n beetje mee op.
Caroline van de Lagemaat van Dierenpension De Bommel in Wadenoijen mag zich sinds kort een buitenbeentje noemen in de wereld van de dierenpensions. Begin dit jaar werd de dagopvang van haar dierenpension volledig geautomatiseerd met behulp van een pasjessysteem. De pilotperiode verliep zo succesvol dat ze er sinds mei van dit jaar, na enkele kleine aanpassingen, definitief mee aan de slag is gegaan.
"De automatisering biedt mij gigantisch veel mogelijkheden", aldus de onderneemster.

Het idee om de dagopvang te automatiseren, komt bij Caroline van de Lagemaat zelf vandaan. "In 2001 heb ik dit dierenpension aan de Bommelseweg in Wadenoijen overgenomen. In dit dierenpension kan ik zo'n 125 honden huisvesten en 25 katten. Voor veel pensions is de dagopvang een lucratief extraatje. Ook ik wilde deze afdeling wel uitbouwen, alleen kostte het me enorm veel werk. Door files en dergelijke kwam het voor dat 's avonds om acht uur nog mensen aan de deur stonden voor hun hond. En ook 's morgens varieerden de tijden nogal eens. Telkens opnieuw werden we van ons werk gehaald om een nieuwe hond aan te nemen. Toen ontstond het idee om de dagopvang te automatiseren. Met een klant van mij - de baas van Special Electronic Ways (SEW) - heb ik overleg gevoerd en vervolgens zijn ze voor mij aan de slag gegaan. Groot voordeel was dat ik een nieuw gebouw ging neerzetten, waardoor we bij voorbaat overal al rekening mee konden houden.

Chipkaart
Het nieuw ontwikkelde systeem luistert naar de naam SmartGuest en werkt als volgt. Klanten van de dagopvang krijgen een eigen chipkaart die helemaal op maat wordt aangemaakt. Dat doet de pensionhoudster zelf. Ook het uitprinten van de kaart gebeurt in eigen beheer. Op ieder moment van de dag hebben de klanten vervolgens toegang tot een speciale wachtkamer met kennels waarin ze hun hond kunnen plaatsen. Deze wachtkamer is voorzien van een camera, die alle beelden registreert en opneemt. 's Avonds worden de dieren weer in de wachtkamer geplaatst en halen de klanten ze met hetzelfde pasje weer op. Op het moment dat ze inloggen, wordt er elders een signaal ontvangen en kan het personeel zien wie er binnen is geweest en welk dier er is gebracht. Vervolgens ontfermen de medewerkers van de Bommel zich verder over het dier.
Er wordt gewerkt met een automatisch incassosysteem. Dat houdt in, dat iedere klant vooraf een aantal punten koopt, die op de pas worden bijgeschreven en pas worden afgeschreven als het dier een bezoek brengt aan de dagopvang. Op het moment dat de punten bijna op zijn, wordt er bij het 'inchecken' van de hond aangegeven dat er binnenkort een nieuwe automatische incasso volgt. Er wordt dus vooruit betaald.

Voordelen
Voor de klant is het voordeel dat hij altijd terecht kan in de dagopvang en dat hij weinig tijd kwijt is bij het afleveren van het dier. Ook kan hij op het laatste moment besluiten het dier een dag later op te halen. De klant kan in een dossiermap eventuele berichten achterlaten.

Klanten tevreden met 'perfect systeem'
Klanten van De Bommel hebben het nieuwe systeem positief ontvangen. "Het systeem werkt perfect", vindt Yvette Akkermans uit Druten. "De werkwijze is eenvoudig en het scherm bij de ingang is duidelijk leesbaar. Groot voordeel is dat je bij het 'uitchecken' van de hond ziet hoeveel punten je nog over hebt voor volgende bezoekjes. Het gaat ook lekker snel. 's Ochtends de hond 'inchecken' en weer weg! Dat het persoonlijk contact minder wordt, vind ik geen probleem. Regelmatig loop ik iemand tegen het lijf, die ik dan spreek. Het systeem heeft voor mij geen afbreuk gedaan aan het persoonlijke karakter."

>> Bron: Dibevo Vakblad Dier & tuin, augustus 2005 <<

pand2

 

EINDELIJK IS HET DAN ZOVER !

DE NIEUW BOUW IS BEGONNEN

NOG EVEN EN DAN KUNNEN WE VERDER IN ONS NIEUWE PENSION .

 

Eindelijk gaan we met de geautomatiseerde dagopvang beginnen.De wachtkamers voor de dagopvang honden zijn bijna klaar. Zoals je leest  de voorbereidingen zijn in volle gang . Ook komt er dan een trimsalon en is het gehele pand voorzien van vloerverwarming , grote kennels voor onze gasten , mooi kantoor

 

Let wel op dat de openingstijden veranderen zo gauw we in het nieuwe pand zitten.

De nieuwe openingstijden zijn : maandag t/m zaterdag van 11-12 en van 16.30 -17.30 uur . Zondagen en Feestdagen gesloten.

Tot ziens in ons nieuwe dierenpension.....

Door MARCIA JANSEN

p07WADENOIJEN - Dierenpensions beleven, nu de zomervakantie is aangebroken, hoogtijdagen. Wie nu nog een plekje voor zijn huisdier zoekt, is te laat. Dierenpension de Bommel in Wadenoijen, een gat in de markt.

Het hoogseizoen is in alle hevigheid losgebarsten in dierenpension de Bommel in Wadenoijen.

Het is er bomvol. Tachtig honden en 23 katten hebben er een plekje gevonden. Hun eigenaren waren er op tijd bij. Wie nu nog een vakantieadres voor het huisdier zoekt, vangt bijna overal bot. "Wie zeker wil zijn van een plek, moet in het begin van het jaar al reserveren", vertelt Caroline van de Lagemaat die samen met haar man Wim het pension aan de Bommelweg runt. "Toch worden we iedere dag zo'n vijf á zes keer door mensen gebeld. Vaak zou hun huisdier door iemand anders opgevangen worden, maar gaat dat op het laatste moment niet door. Die mensen hebben echt een probleem."

Het honden- en kattenpension van de familie Van de Lagemaat is precies een jaar in Wadenoijen gevestigd. "We fokken al dertien jaar labradors en de nieuwe eigenaren brachten hun honden in de vakantie altijd weer hier terug. Dat deden ze omdat ze elders geen leuke plek konden vinden en bij ons was het natuurlijk vertrouwd voor de honden. Maar op een gegeven moment werden het er zoveel dat we besloten om een pension te beginnen."

In hun toenmalige woonplaats Wamel wilde dat niet lukken. "We woonden op een vrijstaande boerderij met meer dan 10.000 vierkante meter grond, maar we kregen geen vergunning. Volgens het bestemmingsplan mochten we daar geen pension beginnen omdat het pension meer dan 100 meter verwijderd moest zijn van het dichtstbijzijnde woonhuis. Toen dit pension te koop stond, hoefden we niet lang na te denken."

Aan klanten geen gebrek. Vooral de retrievers zijn goed vertegenwoordigd. Uit het hele land, en zelfs uit Duitsland, brengen mensen hun labradors naar Wadenoijen. Van begin juni tot eind augustus is het hoogseizoen en ook in de rest van het jaar is het druk. Met vakantiegasten maar ook met honden die 's ochtends weggebracht en 's avonds weer gehaald worden, de zogenaamde hondencreche. "Het is echt een gat in de markt", vertelt Van de Lagemaat. "Ik heb nog geen dag zonder hond gezeten."

"Maar het is wel keihard werken", vervolgt ze. "Het is niet zo dat je alleen maar de hele dag met de honden kunt knuffelen, zoals stagiars vaak denken. Honden gaan hier zo'n zes keer per dag naar buiten, dat is flink aanpoten op een dag."

Iedere hond heeft op de kennel een eigen kaartje met daarop de belangrijkste gegevens van de hond. "De roepnaam staat er extra groot op. Honden worden hier allemaal bij hun naam genoemd. Een hond is voor ons geen nummer."

Als de baasjes weer terug zijn, worden zij door Van de Lagemaat helemaal bijgepraat. "Als een hond het niet naar z'n zin heeft gehad, zeg ik dat ook eerlijk. Maar het komt echt bijna nooit voor. Honden hebben hier ook echt vakantie. Natuurlijk lopen de eigenaren ook regelmatig met hun hond, maar hier kunnen ze bijna de hele dag buiten ravotten. Honden vinden het altijd heel leuk om hier terug te komen. Die beginnen buiten de poort al aan hun lijn te trekken en kijken als ze eenmaal binnen zijn, vaak niet meer om naar hun baasjes."

>> Bron: De Gelderlander, juli 2002 <