Tja wat moet je nog schrijven over de Bommel als alles al geschreven is. De hartelijkheid, de hygiene, de liefde voor honden, de goede medewerkers en ga zo maar door!
Eigenlijk kan ik alleen nog maar schrijven over lastige baasjes.
Want dat ben ik !!!!!
Caroline zei het me al tijdens het eerste gesprek wat we hadden toen ik mijn hond naar de dagopvang wilde doen:
De honden wennen sneller dan de baasjes!
Het intake gesprek waarin je bekijkt hoe het werkt bij de dagopvang en alle informatie krijgt die je nodig hebt duurt normaal gesproken een half uurtje.
Tegelijk met mij was er nog een andere " nieuwe klant". Samen kregen we de voorlichting over het prachtige pasjessysteem van de Bommel, het dagritme van de honden en de voorwaarden voor deelname!
Na een half uurtje was het voor de andere nieuwe klant al snel duidelijk. Ze kocht een strippenkaart voor haar hond en vertrok.
Nou moet ik zeggen er aan de informatie niet veel ontbrak maar toch had mijn moederhart meer bevestiging nodig; hoe wist ik nou zeker dat mijn allerliefste viervoetertje (met best grote poten trouwens) het nou echt naar zijn zin zou hebben.
Dus daar begon mijn vragen(v)uurtje: Hoe lang zaten ze in het hokje, wat als ie nou geen vriendjes kon maken, wat als ie niet graag met zijn roze buikje op de stenen vloer wilde liggen, wat als het water op was, wat als ie niet wilde poepen, wat als hij zijn moeder miste, wat als een andere hond hem zou bijten, wat als het regende, sneeuwde, hagelde, stormde of nog belangrijker…….wat als het heel warm was! Wat als ie ziek zou worden, of als ie verdrietig was, als een ander ziek zou worden. Wat als ik hem eerder op wilde halen, of later, of helemaal niet!
Op alle vragen had Caroline een zeer bevredigend en geruststellend antwoord. Heel geduldig zoals een goede hondenbaas is gaf ze alle informatie. Precies de aanpak die ik nodig had. Geen gezeur maar duidelijkheid. Het hondje was hier niet het probleem maar het werkende baasje.
Nadat ik me overgegeven had en mijzelf braaf kwispelend aan de zijde van Caroline had geschaard wist ik het zeker; deze dame kan heel goed met honden overweg en mijn hondje is hier meer dan in goede handen. Ik ben er klaar voor…….nog wel afgesproken dat ik de eerste dagen een maximum had van drie keer bellen om te checken of alles wel goed was met mijn liefje, niet meer. Ik zou me proberen in te houden!
De eerste dagen was het voor mij erg spannend maar ik was goed getraind door Caroline; Als jij hier nou luid sniffend aan die kennel gaat hangen vindt je hond het hier nooit leuk, omdat je verdrietig bent met brengen terwijl het hier zo leuk is voor hem . De opdracht was dat ik hem in de kennel in de wachtkamer zou zetten en dan weg zou lopen alsof er niets vreemds aan de hand was.
Makkelijker gezegd dan gedaan hoor, ik ben echt zo'n vreselijk truttig aanstellerig baasje. Alsof ik voor weken op zee zou zijn, zo voelde het. Ik was overtuigd van het feit dat mijn hond de hele dag met een gebroken hart en tranen in zijn ogen zich zou afvragen waarom zijn trouwe baas hem daar zomaar had achtergelaten.
Helaas was er de eerste dag niets meer over van mijn hond zo moe voldaan hij was . Treurig maar waar voor mij . Hij was weliswaar blij mij te zien maar na een lik sprong hij zelf in de auto en ging slapen, hij is trouwens helemaal niet de auto in te krijgen normaal.
Ongeveer de volgende ochtend toen we weer bijna bij de Bommel waren kwam er pas weer een soort van leven in. Jippy ik mag weer spelen.
Na een aantal dagen was mijn hondje volledig ingeburgerd. Hij zat bij de grote groep (ja mijn kleine schat in de grote hondenwereld) en inderdaad, elke ochtend luid piepend en springend de auto uit en kwispelend voor het hek staan.
Later heb ik nog wel een gesprekje gehad met Caroline dat het ook leuk is voor het baasje als ze het wat minder naar hun zin hebben. Dat je als baasje het gevoel hebt dat ze het thuis ook leuk vinden en niet alleen maar aan het wachten zijn tot het weer zo ver is; …..naar de Bommel met al je vrienden spelen!
Hier kon zij helaas niets aan doen gaf ze aan hihi.
Baasjes zijn vaker het probleem. Caroline kan een hele meute honden zonder problemen aan,….. maar heel fijn is dat ze ook weet hoe ze baasjes aan moet pakken!
Het is een heerlijke plek, ook voor mij en mijn Hond Timmer !
Marije Timmer
Ik weet eerlijk gezegd niet wie gelukkiger is met deze mogelijkheid: ik, die met een gerust hart haar dierbaarste achterlaat of Nala, die al kwispelend naar binnen loopt en moe en voldaan weer opgehaald wordt..jpg)
"Hond en carriere?! Dat kan zeker. Vooral als er een uitstekende hondenopvang tussen je huis en kantoor zit. Die heb ik gevonden in Wadenoyen. Helemaal perfect! Voor de hond ideaal om gedurende de werkdag veel liefde en aandacht te krijgen. Zowel van de andere honden als van de oppassers. En heel leuk om te zien dat iedereen juist gek op jouw hond is. Ben je ook nog een beetje trots! Hondje blij, elke dag weer. Niet te houden zodra de achterbak van de auto open gaat. Ideaal voor de baas als die weer tot 's avonds laat moet werken. Dan kan de hond dus gewoon blijven overnachten.
Willem is namelijk een supersociale labrador, die voor alles en iedereen uitgebreid ging zitten en het liefst op zijn rug ging liggen om aangehaald of besnuffeld te worden. .jpg)
Want ik ga dan werken,… en dan mag Luca naar de hondjes in de Bommel, al 2.5 jaar lang, is ie elke keer blij dat ie weer mee mag gaan.
Met het "gedoe" bedoel ik mijn eigen onervarenheid met het brengen van Questor. Hij is altijd zo enthousiast en sleurt me vaak al het hele pad over tot aan de deur. Hij kan niet wachten. En dan met in één hand de hond in de ander een pasje en een deur, dat is nog wel eens lastig. En dan daarna zien dat ik Questor zonder zelf al te vies te worden in zo'n verblijf krijg is ook een hele kunst. Gelukkig gaat het steeds iets beter.